تأ ثیر ورزش بر کار اندامها

تأ ثیر ورزش بر کار اندامها

   

ورزش یک پیکار زیبا با سستی و تنبلی است و حتی حیوانات نیز برای دستیابی به چالاکی که لازمه زندگی آنهاست از ورزشهای متناسب با فعالیتهای حیاتی خود غفلت نمی کنند.

درباره اینکه انگیزه ورزشهای عادی و خودجوش نزد انسانها چیست؟ نظرات مختلفی توسط محققین ارائه شده که برخی از مهمترین نظرات مطرح شده عبارتند از:

ـ بهره گیری از انرژی اضافی: به عبارت دیگر, جنب و جوش آدمی توأم با مصرف انرژی اضافی دریافتی است...

ـ تفریح : از آنجا که ورزش برای آدمی خوشایند است موجب تفریح و نشاط می گردد.

ـ جبران: گذشتگان ما تمام فعالیتهایشان به گونه ای با ورزش و کار بدنی توأم بود و نسل فعلی که با استفاده از تکنولوژی روز از این موهبت محروم است ورزش را به عنوان جبران کمبود فعالیتها نیاز دارد .

ـ عمل غریزی: این نیز نظریه دیگری برای بیان انگیزه ورزش و حرکات طبیعی است که این فعالیت را به غریزه و فطرت آدمی نسبت می دهند.

علاوه بر اینها نظرات دیگری نیز ارائه شده و به نظر می رسد هر کدام از این نظرات بخشی از واقعیات را در بر دارند. اما اینکه به هنگام ورزش چه تغییرات و دگرگونی هایی در کار اندامها حاصل می شود طبیعی است که این تغییرات با نوع حرکات شدید و مدت آنها بی ارتباط نیست. مع الوصف شاید موارد زیر را بتوان به طور کلی مخصوص تأثیر ورزش بر کار اندامها دانست:

ـ افزایش قدرت انقباض قلب و نظم ضربان آن

ـ افزایش گنجایش ریه و دریافت هوای بیشتر  در نتیجه اکسیژن بیشتر

ـ افزایش متابولیسم و استفاده کاملتر از مواد غذایی مصرف شده

ـ بهبود و تأثیر در رشد و نمو سلولها به خاطر دریافت اکسیژن بیشتر و در نتیجه افزایش فعالیتهای سلولی

ـ افزایش سرعت جریان خون و افزایش سرعت تبادل میان پلاسما و مایه میان بافتی و جلوگیری از انباشته شدن و توقف گلبولها در مویرگها ( برخی مطالعات انجام شده نشان می دهد کسانی که شغل آنها با فعالیتهای جسمی روزانه همراه است کمتر از دیگران گرفتار سکته قلبی می شوند.)

ـ عادت دادن بدن به حفظ وضعیت عادی ضربان قلب و تنفس با فعالیتهای معمولی ( به عبارت دیگر بدن عادت می کند که به هنگام فعالیت معمولی دچار تنگی نفس و افزایش ضربان قلب نشود و در نتیجه به سرعت خسته نگردد.)

ـ کاستن از چربی های اضافه بدن و در نتیجه نزدیک شدن وزن به حد مطلوب

ـ افزایش هماهنگی فعالیتهای اندامها در شرایط تأمین اکسیژن کافی و تغذیه سلولی بهتر به سبب تحرک بیشتر در جریان خون و فراهم شدن شادابی و نشاط بیشتر ...

 

راه آوردهای ورزشی

ورزش نه به عنوان هدف بلکه به عنوان وسیله ره آوردهای ارزشمند و سازنده ای برای آدمی به ارمغان         می آید. که اگر بخواهیم فهرستوار به مهمترین آنها اشاره کنیم شاید مواردزیر را بتوانیم بر شماریم:

ـ تأمین سلامت و نشاط تن و در نتیجه افزایش قدرت کارایی و تحمل دشواریها و استقامت

ـ رشد فضائل اخلاقی که از ثمرات اخلاق پهلوانی و روحیه ورزشکاران راستین است و ورزشکاران آزاد اندیش و سرافراز به زیور محاسن و مکارم اخلاق آراسته اند و این زمینه , خود صحنه ای برای نمایش کمالات اخلاقی و مهار شجاعانه نفس زیاده خواه و میدان نبرد با اهریمن و هوس است .

ـ تناسب اندام و زیبایی جسم نیز از بهره های ورزش برای ورزشکارانی است که اصول علمی را در ورزش مراعات می کنند . ضمناً تقویت عضلات پشت از پیدایش کمر دردها پیشگیری میکند.

ـ ورزش جایگزین سودمند و بی خطری برای اوقات فراغت و زمانهایی است که فقدان یک برنامه نشاط بخش و پذیرفتن برای آنها , کمین آگاهی برای شیطان مهیا می سازد.

ـ ورزش سلاح بسیار مناسب و کارایی برای مقابله با استرس و پیامدهای آن است. گذشته از مطالعات متعدد انجام شده, مطالعات کاملاً جدید انجام شده این حقیقت را به خوبی به اثبات می رساند و به همین دلیل از ورزش به عنوان یک شیوه مناسب برای پیشگیری و درمان آثار استرس استفاده می شود.

ـ ورزش به عنوان مقدمه واجب مصداق یک عبادت و حتی در حد خود به عنوان یک عمل با الزام شرعی از جایگاه ارزشمندی در فرهنگ اسلامی برخوردار است همانطور که ائمه معصومین(ع) ورزش می کردند و از بازوان قدرتمندی برخوردار بودند. توضیح اینکه در فقه پویا و بی رغیب ما , در بحث استلزامات عقلیه این موضوع مورد تأکید قرار می گیرد که مقدمه ورزش واجب است. اگر تأمین نیروی دفاعی برای پاسداری از حریم و دین و میهن اسلامی و نیز حفظ جان آدمی در گروی بهره گیری از تمرینات ورزشی باشد این تمرینات به عنوان مصداقی واجب و در عین حال , خود نوعی عبادت تلقی خواهد شد که رهبر معظم انقلاب نیز یکی از سه رکن اساسی برای پیشبرد اهداف عالیه جوانان کشور را ورزش دانسته اند(تهذیب , تحصیل , ورزش)

 ( ورزش هدف نیست بلکه وسیله ای است برای رسیدن به اهداف عالیه ای همچون سلامتی , اخلاق , قهرمانی , گذشت , رسیدن به خوی پهلوانی و نشاط و... می باشد.)